Dla pacjenta

Światowy Dzień Walki z Cukrzycą

Zobacz cukrzycę!

Cukrzyca jest przewlekłą chorobą, której przyczyną jest zaburzenie wydzielania insuliny. Niedobór insuliny prowadzi do zaburzeń w zakresie wykorzystania glukozy przez komórki organizmu, co powoduje zwiększenie stężenia glukozy we krwi (hiperglikemię) oraz wydalanie glukozy wraz z moczem. Cukrzyca charakteryzuje się także zaburzeniami metabolizmu węglowodanów, tłuszczów i białek.

„Problem cukrzycy to nie jest problem podwyższonego cukru we krwi, to problem następstw w postaci ślepoty, amputacji, niewydolności nerek, niewydolności serca po zawale serca, szeregu innych powikłań, które pojawiają się w przypadku wieloletniej cukrzycy, która nie jest właściwie leczona” - konsultant krajowy w dziedzinie diabetologii prof. Krzysztof Strojek (cyt. za www.mz.gov.pl)

Objawy wskazujące na możliwość rozwoju cukrzycy:

• Zmniejszenie masy ciała - glukoza krążąca we krwi często jest wydalana przez nerki z moczem, nie przechodzi do wnętrza komórek. Komórki muszą szukać innego źródła energii, którym jest tkanka tłuszczowa. W konsekwencji następuje zdecydowany, niespodziewany ubytek masy ciała w bardzo krótkim czasie.
• Wielomocz - obecność cukru w moczu powoduje przyklejanie się wody, co przejawia się dużą ilością oddawanego moczu.
• Wzmożone pragnienie - ponieważ oddajesz często dużo moczu, więc odczuwasz wzmożone pragnienie.
• Zwiększone łaknienie.
• Ogólne osłabienie.
• Pojawienie się zmian ropnych na skórze oraz stanów zapalnych narządów moczowo-płciowych.
• Świąd skóry.
• Cukier w moczu - cukier pojawia się w moczu, gdy cukier we krwi przekroczy granicę progu nerkowego, czyli ok. 160 mg% (8,9 mmol/l).

Insulina jest hormonem białkowym, którego zadanie polega na obniżaniu poziomu cukru we krwi. Produkowana jest w komórkach beta trzustki, a następnie wydzielana do krwi w małych ilościach przez całą dobę. Zwiększenie produkcji insuliny jest również możliwe w memencie, gdy człowiek zobaczy lub poczuje zapach jedzenia.

PACJENCIE PAMIĘTAJ!

• Lekarz POZ w przypadku podejrzenia cukrzycy powinien pokierować pacjenta do specjalisty – lekarza diabetologa.
• Lekarz POZ może sam dokonać pomiaru cukru we krwi podczas rutynowego badania kontrolnego, zlecić je pielęgniarce zabiegowej lub skierować na badanie laboratoryjne. Badanie jest bezpłatne.
• Lekarz POZ powinien dostać od lekarza specjalisty, który prowadzi leczenie specjalistyczne pacjenta, informację o postawionej diagnozie, przeprowadzonych badaniach, przyjmowanych lekach oraz informację o ich dawce.
• Lekarz może przepisać na jednej recepcie jednorazowo 100 pasków do glukometru, jeżeli nie ma podanego sposobu dawkowania. Glukomentr nie jest refundowany przez NFZ.
• W przypadku określenia sposobu dawkowania lekarz może przepisać taką ilość pasków, aby wystarczyło ich na 120 dni użytkowania.
• Lekarz POZ może przepisać receptę na paski ze zniżką: 30% lub ryczałt, w zależności od rodzaju schorzenia.
• Istnieje możliwość zakupu pasków do glukometru bez recepty, ale za pełną odpłatnością.
• Ceny pasków wymienionych w obwieszczeniu refundacyjnym dostępnych w aptekach są takie same na terenie całego kraju.
• Ceny insuliny są również ustalane dla całego kraju i publikowane w Obwieszczeniu Ministra Zdrowia.
• Na liście LEK 75+dostępne są insuliny będące długodziałającymi analogami insulin. To nowoczesne preparaty refundowane m.in. w następujących wskazaniach: cukrzyca typu I, cukrzyca typu II powikłana. O przepisaniu leków z listy S decyduje lekarz.
• W przypadku gdy pojawił się problem z dostępnością leku można skontaktować się z Ministerstwem Zdrowia, pisząc maila na adres: Ten adres pocztowy jest chroniony przed spamowaniem. Aby go zobaczyć, konieczne jest włączenie w przeglądarce obsługi JavaScript.. Właściwym źródłem jest także Woj. Inspektorat Farmaceutyczny tel. (42) 630 21 71 lub 79.
• Obecnie w Polsce na leczenie cukrzycy z zastosowaniem pompy insulinowej mogą liczyć osoby do 26 roku życia (w przypadku spełnienia wskazań do objęcia tego typu leczeniem). Kwalifikacja do ww. świadczenia odbywa się w poradni diabetologicznej/diabetologicznej dla dzieci.) Pompa przysługuje nie częściej niż raz na 4 lata.
• W przypadku leczenia cukrzycy typu I przy pomocy pompy insulinowej, na podstawie zlecenia lekarza, raz na miesiąc, pacjentowi przysługuje zaopatrzenie w zestawy infuzyjne do osobistej pompy insulinowej w liczbie 10 szt. (obejmujące wkłucie, łącznik i dren). Limit finansowania ze środków NFZ wynosi 30 zł za 1 szt. w przypadku pacjentów do 26 roku życia oraz kobiet ciężarnych, natomiast pacjentom powyżej 26 roku życia przysługuje 70% wartości tego limitu.

Cukrzyca w Łódzkiem w liczbach

32 mln zł wydał Łódzki OW NFZ na leczenie pacjentów z cukrzycą (bez kosztów poniesionych w ramach ryczałtów i stawki kapitacyjnej).

131 996 pacjentów z cukrzycą (czyli pacjentów z takim rozpoznaniem leczonych w różnych poradniach czy oddziałach szpitalnych)było leczonych w poradniach i szpitalach w Łódzkiem.

295 tys. świadczeń dla 105 838 pacjentów z cukrzycą udzialono w poradniach lekarzy POZ.

200 tys. porad pacjentom z cukrzycą udzielono w poradniach specjalistycznych.

7000 pacjentów z cukrzycą było hospitlizowanych. NFZ zapłacił za leczenie szpitalne 20,5 miliona złotych.

7,3 mln złotych kosztowała opieka nad pacjentami w poradniach diabetologicznych.

1000 dzieci skorzystało z leczenia w poradniach diabetologicznych dla dzieci.