Dla pacjenta

Zgodnie z Zarządzeniem Nr 79/2022/DSOZ Prezesa Narodowego Funduszu Zdrowia z dnia 29 czerwca 2022 r. (z późn. zm.) transport sanitarny "daleki" przysługuje pacjentowi w ściśle określonych sytuacjach:

1. Gdy z przyczyn losowych, nie wynikających z wyboru pacjenta, korzystał on ze świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych w warunkach szpitalnych poza granicami kraju, a jego stan zdrowia w momencie uzyskania wypisu ze szpitala jest stabilny, ale nie pozwala na samodzielny powrót do miejsca zamieszkania (domu pacjenta). Transport jest w takim przypadku realizowany od granicy Polski do miejsca zamieszkania świadczeniobiorcy.

2. Gdy z przyczyn losowych, nie wynikających z wyboru pacjenta, korzystał on ze świadczeń opieki zdrowotnej realizowanych w warunkach szpitalnych poza granicami kraju, a wypis ze szpitala następuje przed zakończeniem terapii i wymaga kontynuacji leczenia w kraju oraz gdy nie istnieją medyczne przeciwwskazania do udzielenia świadczenia transportu sanitarnego POZ wówczas transport taki jest realizowany od granicy Polski do najbliższego, ze względu na miejsce zamieszkania pacjenta, świadczeniodawcy udzielającego świadczeń we właściwym zakresie.

3. Gdy z przyczyn uzasadnionych wskazaniami medycznymi, pacjent musi pozostawać pod stałą opieką specjalistyczną danego świadczeniodawcy i odległość pomiędzy miejscem zamieszkania pacjenta a tym świadczeniodawcą przekracza łącznie (tam i z powrotem) 120 km, transport POZ przysługuje z miejsca zamieszkania pacjenta do najbliższego świadczeniodawcy specjalistycznej opieki ambulatoryjnej udzielającego świadczeń we właściwym zakresie i z powrotem.

4. Gdy z przyczyn uzasadnionych wskazaniami medycznymi, pacjent musi korzystać z wysokospecjalistycznych świadczeń opieki ambulatoryjnej, realizowanych jedynie przez niektórych świadczeniodawców we właściwym zakresie świadczeń i miejsce udzielania świadczeń znajduje się w odległości przekraczającej łącznie tam i z powrotem 120 km, a ogólny stan zdrowia pacjenta nie pozwala na jego samodzielny dojazd do świadczeniodawcy - transport POZ przysługuje z miejsca zamieszkania pacjenta do świadczeniodawcy wskazanego skierowaniem na transport sanitarny tam i z powrotem.

Przepis stosuje się odpowiednio dla procedur kwalifikacji wstępnej pacjentów do świadczeń wysokospecjalistycznych finansowanych z budżetu Państwa realizowanych zgodnie z przepisami rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 12 listopada 2015 r. w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu świadczeń wysokospecjalistycznych oraz warunków ich realizacji (Dz. U. z 2022 r. poz. 2313, ze zm.).

W każdym z tych przypadków pacjent lub osoba przez niego upoważniona występuje do Dyrektora ŁOW NFZ z wnioskiem o zlecenie transportu sanitarnego w POZ (na odległość tam i z powrotem, powyżej 120 km), stanowiącym załącznik nr 8 do Zarządzenia Nr 79/2022/DSOZ Prezesa NFZ z dnia 29 czerwca 2022 r. (z późn. zm.)

Ponadto nadal zachowują ważność przepisy prawne określające zasady realizacji i finansowania transportu sanitarnego (m.in. § 8 ust 2. Rozporządzenia Ministra Zdrowia z dnia 8 września 2015 r. roku w sprawie ogólnych warunków umów o udzielanie świadczeń opieki zdrowotnej), nakładające na świadczeniodawców, w innych rodzajach świadczeń niż podstawowa opieka zdrowotna, zobowiązanie w ramach środków finansowych określonych w umowach o udzielanie świadczeń, do zapewnienia usług transportu sanitarnego w przypadkach określonych w ustawie z dnia 27 sierpnia 2004 roku o świadczeniach opieki zdrowotnej finansowanych ze środków publicznych oraz odpowiednich rozporządzeniach wykonawczych.

Zaświadczenie do wniosku.

Do wniosku należy dołączyć zaświadczenie lekarskie (wymogi, jakie powinno spełniać zaświadczenie, opisano poniżej adekwatnie do sytuacji):

W sytuacjach opisanych w ww. punkcie 1 i 2, zaświadczenie do wniosku powinien wystawić lekarz szpitala, w którym udzielano pacjentowi świadczeń szpitalnych. Zaświadczenie to powinno określać wystąpienie u Pacjenta przesłanek stanowiących podstawę do realizacji transportu (przesłanki określone są przy opisie w ww. pkt 1 i 2)

Zaświadczenie powinno być sporządzone w języku polskim.

W przypadku trudności z uzyskaniem zaświadczenia sporządzonego w języku polskim i wydanego przez zagranicznego lekarza szpitala, do wniosku należy załączyć:

• zaświadczenie sporządzone w języku obcym oraz
• jego tłumaczenie na język polski, sporządzone przez tłumacza przysięgłego.

Uwaga!

Przy rozpatrywaniu wniosku nie zostanie uwzględnione zaświadczenie wystawione np.:

• przez lekarza szpitala mającego podjąć kontynuację leczenia pacjenta na terenie Polski lub
• wystawione przez lekarza, który nie prowadził leczenia, a wydał zaświadczenie wyłącznie po zapoznaniu się z dokumentacją medyczną dostarczoną przez rodzinę pacjenta lub na podstawie jego ustnej sugestii o fakcie wyznaczenia terminu konsultacji specjalistycznej.

W sytuacjach opisanych w ww. punkcie 3 i 4, zaświadczenie powinien wystawić lekarz ambulatoryjnej opieki specjalistycznej (udzielający świadczeń wskazanych we wniosku), w momencie zlecenia pacjentowi kolejnej wizyty kontrolnej w poradni.

W zaświadczeniu należy wskazać, że pacjent jest już pod opieką poradni do której ma odbyć się transport (tzn. kolejna wizyta wynika z kontynuacji leczenia) oraz datę planowanego świadczenia.

W sytuacji gdy poradnia specjalistyczna, do której udaje się pacjent nie jest najbliższą miejscu zamieszkania pacjenta poradnią – dodatkowo istnieje konieczność uzasadnienia przewozu do tej konkretnie poradni specjalistycznej.

Wniosek

Wniosek o zlecenie transportu "dalekiego" powinien ponadto zawierać:

• wskazanie, czy wizyta w poradni jest związana kontynuacją leczenia;
• informację nt. dysfunkcji narządu ruchu uniemożliwiającej dotarcie do świadczeniodawcy (podmiotu leczniczego) transportem publicznym (w przypadku świadczeń wysokospecjalistycznych informację nt. ogólnego stanu zdrowia świadczeniobiorcy będącego wskazaniem do transportu);
• potwierdzenie przez lekarza POZ zasadności realizacji transportu i wskazanie realizatora przewozu.

Transport daleki nie może być zlecony w celu:

• odbycia leczenia wykonywanego w warunkach szpitalnych (z wyjątkiem przewozu określonego zapisem § 36 ust. 3 pkt 2 Zarządzenia Nr 79/2022/DSOZ (z późn. zm.), tj. od granicy RP do najbliższego, ze względu na miejsce zamieszkania świadczeniobiorcy, świadczeniodawcy udzielającego świadczeń we właściwym zakresie);
  odbycia ambulatoryjnych świadczeń w zakresach innych niż wskazane w § 36 ust. 3 Zarządzenia Nr 79/2022/DSOZ (z późn. zm.);
• wykonania badań diagnostycznych;
• gdy istnieje zlokalizowany bliżej świadczeniodawca realizujący świadczenia w danym zakresie - bowiem transport daleki (w przypadkach określonych powyżej w pkt 3) przysługuje do najbliższego świadczeniodawcy udzielającego przedmiotowych świadczeń w poradni specjalistycznej - jeśli istnieje poradnia specjalistyczna zlokalizowana bliżej miejsca zamieszkania pacjenta aniżeli ta, do której pacjent się udaje celem kontynuacji leczenia, należy dostarczyć zaświadczenie lekarskie wskazujące, że podmiot ten nie może udzielić pacjentowi przedmiotowych świadczeń.

Tylko w przypadku świadczeń wysokospecjalistycznych skorzystanie z transportu dalekiego nie jest związane z wymogiem udania się do najbliższego specjalisty udzielającego świadczeń w danym zakresie - w takim przypadku w zaświadczeniu winno znaleźć się uzasadnienie medyczne potwierdzające, iż realizuje on świadczenia wysokospecjalistyczne, spełniające kryteria opisane w punkcie 4.

Stan na dzień: 27 października 2023 r.

Źródło: Wydział Świadczeń Opieki Zdrowotnej